Němscy wuměłstwowi kritikarjo su archiw awantgardow – Egidio Marzona (ADA) Drježdźany jako «Muzej lěta 2024» wuznamjenili. Z tym hódnoćeše jeje zwjazk AICA na swojim lětnym schadźowanju w Lipsku «zmužity rozsud Swobodneho stata Sakskeje, dospołnje nowu instituciju wutworić a financnje wuhotować».
Za čas ćežkich hospodarskich połoženjow a wróćotwara kulturneho spěchowanja «pokazuje wuměłskomyslna Sakska, na čož móže politika horda być, bohatstwo zjawnych zběrkow za přichod wobchować, wotkrywanske wjeselo nabubnować a muzej w dialogu z publikumom permanentnje znowa wunamakać», tak AICA.
ADA wotewri w meji 2024 jako dźěl Statnych wuměłstwowych zběrkow Drježdźany (SKD). Hospoduje wot 1960tych lět natwarjenu zběrku předewzaćela Egidija Marzona z něhdźe milionom objektow, kotrež dari mecen Sakska 2016.
Swobodny stat přetwari za to barokowe twarjenje dospołnje do moderneho domicila, při prominentnym městnje při Łobju. Po AICA nasta «institucija swójskeho razu», kotraž swoje metody běžnje transparentne čini a so naprašuje.
«Die Forschung des ADA könnte in dźesać lět muzej sam kompletnje změnić abo druhe zapřijeće awantgardy abo moderny zrodźić», rjekny AICA-wiceprezident Carsten Probst. Tak demonstruje ADA tež, «zo njesteja kompleksnosć, lóšt k wćitosći a přistupnosći w přećiwku, ale mjez sobu wuměnić ». Tak wotewri ADA na dźěłowych dnjach stajnje popołdnju a hač do wječora nutř za wopyt a jenož kónc tydźenja dlěje.
Prominentny fundus tež za slědźenje
Marconoweje zběrki liči k najwuznamnišim kolekcijam twórbow, objektow a dokumentow wuměłskeje awantgardy 20. lětstotka. Wona wopřija listowanje, manifesty, filmy, plakaty, katalogi, wuměłske knihi kaž tež wuměłske twórby a designowe objekty - wot Pablo Picasso, Ludwig Mies van der Rohe, Max Beckmann, Paul Klee, Niki de Saint Phalle, Andy Warhol abo Joseph Beuys.
Copyright 2025, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować
