loading

Nachrichten werden geladen...

Martina Gedeck debituje w Semperowej operje jako přećiwna hrajerka Mephistos

Dźiwadźelnica Martina Gedeck debituje na Semperowej operje. / Foto: Hendrik Schmidt/dpa
Dźiwadźelnica Martina Gedeck debituje na Semperowej operje. / Foto: Hendrik Schmidt/dpa

Wona liči k prěnjemu rynku Němskeje dźiwadźelnikow. Jeje lubosć słuša rěči a hudźbje. Lěta dołho zwjazuje Martina Gedeck zboka filma - a znaje tež wulke jewišćo.

Jako «Žona» skića dźiwadźelnica Martina Gedeck («Helgoland») w oktobrje na jewišću Sakskeje statneje opery čertej Paroli. W tutej róli da 63-lětna na premjerje Arrigo Boitoweje opery «Mefistofele» 28. septembra swój debit při Drježdźanskej Semperowej operje. «Moja figura je přećiwna hrajerka Mephisto», rjekny Gedeck Němskej nowinskej agenturje. «Ja sym ta, kotraž praji, žiwjenje je eksistentne a zmysłapołne, ze wšěm, štož k tomu słuša.» Režiserka Eva-Maria-Höckmayr doda inscenaciji na Goethowym Faust-basnjenju bazowaceje twórby z 19. lětstotka rólu. 

Gretchenowy wosud je w tutej operje fokusěrowany na jenož scenu, swěčkowu scenu, hdźež smjerći napřećo widźi. «Tamne štyri akty jednaja jenož indirektnje wo lubosći a wo njej», powědaše kryw. A bójski princip so jenož z offa powěda. Faust z Mephistom jako špihelowej figuru je ćěrjeny, njenamakaj měr, njemóže so nihdźe zaměstnić, wostanu hač do poslednjeho njerozrisany. 

Tomu napřećo stejacy princip je «tworićelski, žiwjenski přiwobroćeny, podaće, wotewrjenosć, empatija», wopisowaše kryw swój part. Tak přijimuje wona mjeztym přeco zaso nutřkownje postawu pjasće abo mefista, rěču druhdy z jich duše. «Teksty su to, štož by Faust runje začuwał abo na Mephisto přitrjechić móhł abo Margarete.» Wot njeje hrata bjez mjena žona sunje to doprědka, «štož w operje čujomnje, ale njeje na kóždy pad widźomne». 

Krywnje dźěła hižo lěta z hudźbnikami

dźěło w hudźbnym wobłuku je kryw znate, hižo lěta dołho zwjazuje wona rěč a hudźbu w swójskich projektach kaž koncertne čitanja a kruchi z orchestrom. «To je dobre wuměnjenje za operowe jewišćo», praji wona. Hinak hač při dźiwadźelenju sy tam na hudźbu wjazany, to měješe wona přeco hižo rady. «Hudźba dawa strukturu, rytmus, atmosfera», bjez njeje sy «skerje w swobodnym padźe». 

W zwisku z tekstom/hudźbu budźe jeje rěčenje hudźbnje a hudźba započina rěčeć, wona powědaše. «Woboje koresponduje ze sobu a agěruje na pozadku stajnje druheho.» W Drježdźanach wustupuje Gedeck «rěčanski» mjez aktami, z originalnymi tekstami z Fausta jako něšto podobne kaž čerwjena nitka - z tym přińdźe Goethe w italskim hudźbnym dźiwadle k słowu.

Dźěło mjez hudźbnikami a spěwarjemi jako priwileg

dźěło na operje je «rozbudźace a wobohaćace», tak přikryw. Je to priwileg, jako dźiwadźelnica mjez hudźbnikami a spěwarjemi agěrować. «Hdyž na jewišću tajkeho operoweho domu stejiš, to jedyn woprawdźe předa.»

Copyright 2024, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować

🤖 Die Übersetzungen werden mithilfe von KI automatisiert. Wir freuen uns über Ihr Feedback und Ihre Hilfe bei der Verbesserung unseres mehrsprachigen Dienstes. Schreiben Sie uns an: language@diesachsen.com. 🤖