šulska hrajerka Lisa Bitter bě jako tehdy pjećlětna wot pada Berlinskeje murje před 35 lětami, 9. nowembra 1989, hłuboko hnuta. «Mojej staršej staj tehdy płakałoj před telewizorom. Jako dźěćo njejsym hnydom zrozumił, zo bě to z dótknjenja », rjekny Bitter Němskej nowinskej agenturje. «To bě na kóždy pad něšto, štož sym sej jako dźěćo spomjatkował.» Hórko je w Frankskej wotrostł, tehdyša nutřkoněmska hranica k Durinskej njebě tak daloko zdalena.
«Sym so přeco prašał: "Kak móže tajke dźělenje móžne być?" Jako dźěćo scyła zrozumił njejsym, kak ludźo to tak daloko přińć dadźa», praji 40-lětna. Poměrnje krótko po přewróće je sej ze staršimaj k přećelam do Jeny dojěła. «Tam běchu fasady ćěmne, hač je znajach. Smy trabije jěli, štož bě někak spektakularne.» Swoje pozdźiše studijne městno Lipsk je wotpohladnje woliła. «Tak mjenowany wuchod je mje zajimował.»
Hórko hraje w Ludwigshafen-«městnje njeskutka» posrědkowarka Johanna Stern a studowaše wot 2005 kulturne wědomosće a žurnalistiku w Lipsku. «Tež 15 lět po přewróće běchu to rozbudźace časy», wona powědaše. «Bě přeco hišće wjele prózdnoty, kotryž bu za kreatiwne projekty wužiwany.» Přećeljo činjachu w prózdnych bydlenjach temporerne stawizny, wustajeńcy a koncerty. «Tutu swobodu w měsće wuhotować, njeznajach z Frankow. Tutón towaršnostny přewrót bě tehdy ekstremnje napjaty.»
Copyright 2024, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować
