Němske muzeje dyrbja po měnjenju rozžohnowaceje so generalneje direktorki Statnych wuměłstwowych zběrkow Drježdźany, Marion Ackermann, na swojej mjezynarodnosći dźěłać. Woni měli «tam hišće sylnišo a snano tróšku swobodnišo agěrować», praji renoměrowana kulturna managerka, kotraž w lěću jako prezidentka wjednistwo załožby Pruske kulturne wobsydstwo přewozmje. «Dyrbimy so swětej stajić a k ludźom w kulturnym wobłuku mjezynarodnje wuske styki natwarić, samo w problematiskich systemach.»
«Kultura zawrěć je wopačny puć.»
Za Ackermanna wobsahuja w Němskej wobchowane zběrki tež zawjazk, tute lětstotki abo lěttysacy stare kultury dale žiwi być dać, kulturu jako wulkopósłanc zasadźić, tež z tym zo so wosobinske zwiski wužiwaja. «Njeje žanych monolitiskich kulturow. Kulturu zawrěć je wopačny puć.» Wona njeje ženje w izolaciji nastała, «ale w procesu mjeztym, w adapciji, přiswojenju, wotstorkowanju, refleksiji», w kreatiwnych procesach. «Tohodla dyrbimy so z cyłym swětom zwjazać, njewotwisnje wot systemow kaž w Americe, Chinje abo Koreji.»
Ackermann: Změny muzejow pozitiwnje wuhotować
muzeje widźi Ackermann w «ekstremnej změnje». To njech je na sebi pozitiwne. «Ale to je jara strašny čas; Wot samo so tu ničo njestawa.» Kulturne zarjadnišća měli so změnam přiměrić. «Trjeba nowoměstnjenje, tež w zadźerženju napřećo etiskim prašenjam, w kubłanju, k digitalnemu wuměłstwu», praji wona. «To dyrbimy sej hišće raz wulku kročel doprědka zwažić.»
Po přeswědčenju wuměłstwoweje historikarki trjebaja muzeje jednotne stejišćo, «swójski sylny kompas», kotryž so internje zhromadnje nadźěła a permanentnje diskutuje. Puć k tajkemu etiskemu kodeksej je demokratiski proces, rěči wona z Drježdźanskeho nazhonjenja w zwjazku z 15 muzejemi. «Kultura je so bóle demokratiska stała, politiska wokolina pak kompleksniša. Jako institucija dyrbiš so tutym zjawnym konfliktam stajić.» A Ackermann je fan wulkeje loyalnosće w nutřkownym. «To njerěka, zo su wšitcy jednoho měnjenja, ale zo wostanješ fairny.» To so jej njenaprošnosć rozestajenja starosći.
Schowane wotkryć: Archiw jako «nowa ideja muzeja»
Za žonu, kotraž steji bórze na čole Němskeje najmócniša kulturna institucija, je muzej tež archiw. «Wustajeńcy su jenož dźěl cyłka, druhi jara wažny dźěl je slědźenje, a při tym wosebje tež wuměłske slědźenje», praji Ackermann. Njeńdźe jenož wo to, hłowne twórby pokazać a zbytk njech je přeco w depoće, «ale wjetšu přepušćliwosć zmóžnić, zběrku tež jako archiw zapřimnyć, njeznate stawizny na swětło sćahnyć, potajne wotkryć». 2024 wotewrjeny Drježdźanski archiw awantgardow (ADA) je tak «nowa ideja muzeja».
Copyright 2025, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować
