Sakski krosnowar nadźijamy so přez wuznamjenjenje jako imaterielne kulturne herbstwo Unesco nowa kedźbnosć za swoju tradiciju. Tutu wutoru dóstanje sakske krosnowanje hromadźe z pjeć druhimi němskimi wosebitosćemi we Wiesbadenje oficialne wuznamjenjenske wopismo. Spožčenje titula bě so hižo w měrcu wobzamknyło. Z toho časa je zjawny zajim hižo čujomnje stupał, rjekny Thomas Böhmer, předsydstwo za wukubłanje w sakskim krosnowarskim zwjazku.
«Njewuchadźamy z toho, zo so krosnowanje nětko nadobo podwoji», praji Böhmer. To tež ženje njeje zaměr próstwy za imaterielne kulturne herbstło był. Skerje dźe wo to, sakske krosnowanje zachować a hladać. Tute wašnje krosnowanja njeje ničo, štož móžeš raz runje w kursu nawuknyć. «Je to skerje tak kaž rjemjesło, kiž so přez lěta wuwiwa», praji Böhmer. Njewotpowědowaše duchej časa, radšo wšitko jednorje měć chcyć.
Něhdźe 40.000 ludźi je sej sakske krosnowanje zapisało
sakske krosnowanje hromadźe ze swojimi krosnowanskimi prawidłami před něhdźe 130 lětami nastało. «Su so hižo cyle zahe prawidła nastajili, zo směš w Sakskej Šwicy jenož bjez kumštnych pomocnych srědkow krosnować», Böhmer wuswětli. To zaleži na jara mjechkim pěskowcu w kónčinje. Wón by wobškodźił, hdyž bychu tam něhdźe stupne rěble do hory bili. «W Sakskej Šwicy je so to wutworiło, štož dźensa krosnowanje pod hołym njebjom mjenujemy», praji Böhmer.
Po próstwje wo imaterielne kulturne herbstwowe herbstwu je něhdźe 40.000 ludźi, kotřiž su so sakskemu krosnowanju zapisali a w klubach organizowali. K tradiciji njesłuša jenož krosnowanje, ale dawaja tež tři krosnowarske chóry, biblioteku a załožbu wuměłstwo a hory, rozprawješe Böhmer.
Nimo krosnowanja dźe wuznamjenjenje tež na hessensku słabušku Běłu šikarnju, Berlinsku technokulturu, zaćěmnjensku sangestowu tradiciju, Kirchseeoner Perchtenlauf a Viez – w Porynsko-Pfalcy a w Posaarskej rozšěrjeny jabłukowy, krušwowy abo kwitowy wino. Z tym je po cyłym Zwjazku 150 zapisow w zapisu imaterielneho kulturneho herbstwa.
Copyright 2024, dpa (www.dpa.de). Wšitke prawa wobchować
